De afwerking van het stuk gaat in een aantal stappen. Omdat ik een combinatie wil van een hamerslagafwerking en een hoogglansafwerking, loopt de planning van het afwerken wat door elkaar heen.
Eerst haal je de hamerslag eruit door middel van het vijlen, puimen en schuren van het stuk. Dit lijkt tegenstrijdig maar het is wel noodzakelijk. Omdat we het zilver tijdens het smeden warm maken, ontstaan er blauwe vlekken op het oppervlakte: zogenaamde oxideplekken. Deze moeten er eerst uit.
Zelfs met doktersjas en mondkapje, zit het vet tot achter mijn oren.
Daarna ben ik de draden gaan buigen om de vorm heen, zoals je vorige week hebt kunnen lezen. Dit natuurlijk zodat je niet opnieuw krassen maken in het werk wanneer dit helemaal af is.
Verder wordt het stuk geslepen, gepolijst en op sommige stukken nog verder gepuimd. Met puimsteen schuren is een lang proces. Dit doe je omdat naar mate je langer slijpt, de steen steeds meer in de bocht van jouw object wordt gevormd. Hierdoor krijg je een super strakke afwerking.
Het duurt alleen ontzettend lang!
Wanneer alle stukken zijn gepolijst zet ik plaatselijk weer opnieuw de hamerslag terug. Het is dan erg belangrijk om ook hamers en staken te gebruiken die mooi zijn gepolijst zodat de afdruk die je achterlaat ook hoogglans is.
Wanneer je licht op het zilver schijnt, wordt het schaduwspel van de reflectie beïnvloed door deze afwerking. Door te spelen met verschillende groottes aan hamerslag vlakken tot hoogglans gepolijst, krijg je ook een afwisselend effect!