Verbindingen

Nu alle verschillende onderdelen af zijn moeten zij nog aan elkaar worden gemonteerd. Om dit stevig te maken en zo te doen dat het niet te veel afleidt is een uitdaging. Dat was ook al tijdens het maken van de technische tekeningen. Het gehele meesterstuk is erg groot en lang. Alles onderdelen moeten dus tijdens het opbouwen en afbreken los van elkaar kunnen en opnieuw worden gemonteerd.

Eerst hebben we dan ook de gebogen draden aan de zilveren vormen geklonken. Zoals eerder beschreven kan het zilver blauwe vlekken krijgen, wanneer het in het vuur wordt gehouden. Dit is waarom het volledig is geslepen tijdens de afwerking. Maar als deze draden op het zilver worden gesoldeerd kunnen er opnieuw vlekken ontstaan.

Het klinken zorgt er voor dat er een sterke verbinding ontstaat tussen het draad en de plaat, zonder dat hier vuur bij komt.

De draden hebben ieder een pin, die op het uiteinde zijn gesoldeerd. De pinnen passen precies in de buizen en zijn in zijn geheel doorboord. Door deze boorgaten zit een zilveren draadje waarvan het uiteinde is platgewalst. Hierdoor past dit niet helemaal in het gat. Ik forceer deze zilveren draad dan voorzichtig met een tang door het gat. Zo blijft hij goed vast, maar kan ik door het platte gedeelte ook de pin er weer makkelijk uit trekken. Dit is het onderdeel wat je dan ook in en uit elkaar kunt halen.

De bovenplaat heeft een gesoldeerde rand met hierin een houten plank. Daar waar de buizen komen te hangen is het volledig doorboord en zit boven vast aan een schroefdraadje, met een simpel moertje en ringetje.

Dit alles hangt in een kast. Waar we de bovenplaat zowel een halve meter onder het plafond als tegen het plafond kunnen tillen. Hierdoor heb je ruimte om het goed in elkaar te zetten. En wanneer dit is gedaan, wordt alles tegen het plafond geduwd.